East Coast by night :)

11 juli 2010 - Sydney, Australië

'Just in time!'  zegt Warrick als hij me afzet bij het transit centre...
Vandaag verlaat ik Noosa. De laatste vier weken heb ik hier in het hostel van Warrick en Jo gewerkt: gratis accomodatie in een fantastisch (boutique) hostel in ruil voor twee uur per dag bedden verschonen en general cleaning.
Het transit centre van Noosa is inmiddels my most dreaded place geworden. Afgelopen week moest ik hier nog afscheid nemen van mijn reisgenootjes/collega's Sarah en Zoe. Een week daarvoor zette Sarah en ik Katie hier op de bus.
En vandaag ben ik dan aan de beurt. Vanochtend natuuuuuurlijk verslapen :s, dus het was racen om de Greyhound bus te halen...
Terwijl de bus langs de miljoenenvilla's van Noosa raast werp ik nog een laatste blik op Sunshine Beach. De surfers zijn er, ondanks de regen van de afgelopen dagen, niet weg te krijgen.
Na 2,5 uur stopt de bus bij de Domestic Terminal van Brisbane Airport: my call...

En hier zit ik dan, tussen het geronk van vliegtuigmotoren en de continue omroepberichten voor delayed passengers, wachtend op mijn vlucht terug naar Sydney (my ozzie hometown!).

Ongeveer 6 weken geleden besloot ik samen met mijn collega Sarah (18, Devon, England) de regen en kou in Sydney achter te laten en de warmte en zon van Cairns op te zoeken (zo'n 2800 km ten noorden van Sydney).
De bankrekening was, zelfs na 2,5 maand werken in Sydney, nog akelig leeg, dus een jobhunt was al gauw op poten gezet. Het duurde echter niet al te lang voor we te horen kregen dat het normaal zo vruchtbare Cairns op het moment maar weinig te bieden heeft op de banenmarkt. Het zou ons a little bit down the coast beter moeten lukken...
Meteen postten Sarah en ik een ad on Gumtree voor een lift naar Noosa.
Nog diezelfde avond kregen we een telefoontje van een Duitse backpacker, die ons, voor een bijdrage aan benzine, wel mee wilde nemen. Een paar minor details:
Hij vertrok diezelfde avond en het plan was om in één stuk door te rijden. Let wel: de afstand tussen Cairns en Noosa is ongeveer 1600km! Mja dit kon wel eens onze enige kans zijn...
18 uur, 1 überzoute quarter pounder, 10 kangaroo's, 2 pakken choc chip cookies, 1 roadkill, 1 brood, 3 tankstops, 1 sunrise and a flat bum verder kwamen we in Noosa aan. Een vrij unieke east-coast ervaring dus, in één nacht en in het donker (heb dus alleen de lantarenpalen kunnen observeren ;)).
Eenmaal aangekomen bleek Noosa een klein duur stadje te zijn, een populaire woon/vakantie bestemming bij de rijkste en bekendste Australians.
Het alternatief voor een dure accomodatie was, in eerste instantie, couchsurfen (oftewel: slapen op iemand bank (for free =D)), maar na twee nachten begon dat wel een beetje ongemakkelijk te worden :s.

Ohw ppl... moet even boarden.....
YEAH! Window seat! Kan ik vanuit de lucht iig nog iets van Australie zien... SWEEEEET!!!

Waar was ik?... Ohwja... Sarah en ik hebben onze bankmensjes dus al gauw weer verlaten. Onze vriendin/collega Katy (19, Londen, England) kwam ons een paar dagen gezelschap houden. Om de kosten te besparen kozen we ervoor om naar een hippie-hostel-camp te gaan midden in de bush...
De bedden bleken uit hangmatten te bestaan :), en de douches van alleen koud water voorzien :(. Twee nachtjes was voor mijn Engelse friends dus wel meer dan genoeg bush-experience...
Na Katy weer vaarwel gezegd te hebben, kwamen Sarah en ik terecht in Flashpackers. En zoals de naam al beschrijft is dat een erg flash (oftewel trendy), maar vooral heel huiselijk, hostel.
Het kleine (boutique, zoals ze dat hier marketing-wise noemen) hostel wordt gerund door het echtpaar Warrick en Jo, die gelukkig zo lief waren om mij en Sarah in het hostel te laten werken in exchange voor een bed (met 2 kussens pp en een rainshower included!!!). Noosa (zo'n 150km boven Brisbane) is nog heerlijk zonnig, zo in het hart van de Australische winter. De prachtige stranden die Noosa omringen zijn dus nog steeds druk bezocht en de gratis te lenen surfboarden in het hostel bleven niet ongebruikt...
Jobwise bleek Noosa ook niet veel meer te bieden te hebben dan werk voor gratis accomodatie...
Het plan om samen met Sarah en Zoe (17, Tralee, Ireland, maar geboren in Australia) naar Uluru te gaan leek dus moeilijk te gaan lukken.
Zoe was nog steeds aan het werk in Sydney, maar die zou in een paar weken ook naar Noosa komen om samen verder te reizen.

Toen ik halverwege Maart terug kwam in Sydney (na 2,5 maand Nieuw-Zeeland) leek het erg lastig om in de metropool werk te vinden. Totdat ik een interview kreeg bij The Communicom Group.
Een baantje als face-to-face fundraiser, oftewel mensen warm maken voor een maandelijkse donatie aan een goed doel. Vol enthusiasme begon ik mijn werk: iedere dag, 8 uur lang, met een grote smile, op straat rondspringen, mensen stoppen en inschrijven. Vermoeiend, maar een fantastische ervaring. Het heeft voor mijzelf veel gedaan, in de zin van zelfvertrouwen, communicatie skills, sales/marketing (pas op ppl, ik kan jullie alles verkopen ;)) en ook mijn Engels heeft een leuke oppepper gekregen. Bovendien heb ik met een aantal fantastische mensen samen mogen werken. Zoe, Sarah en Katy heb ik allemaal leren kennen via mijn werk, fantastische meiden!
Door mijn werk heb ik ook zeer veel van Sydney kunnen ontdekken, iedere dag andere locaties, iedere dag nieuwe mensen.
Sydney is inmiddels definately mijn tweede thuis geworden. Alle sluipweggetjes zijn me bekend, favoriete coffee place uitgekozen, wandeling samen met Katy naar het werk een regelmaat (en aaaaaltijd te laat natuurlijk!) en de treinschema's in mijn hoofd geprint.
In de drie maanden dat ik hier gewoond heb, zag ik Sydney de winter in trekken. Eerst nog vollop zonnig, toen iets minder warm (20 graden was, tot mijn verbazing, voor de meeste Sydneysiders al reden om de winterkleding zo snel mogelijk uit de kast te trekken...), kouder en kouder, totdat het voor een maand lang alleen maar regende. En hier in Australia is dat niet zo af en toe een buitje... Dagen lang aan één stuk door regende het. Voor het werk dat ik deed was dat natuurlijk een lastige factor.
De regen was voor Sarah en mij een leuke herinnering aan thuis, maar hier in Australia toch iets minder gewenst. In een ietwat impulsieve bui hebben we toen maar onze baan opgezegd en een vlucht naar Cairns geboekt, op naar de zon!
Zoe, Sarah en ik hadden het plan om dan uiteindelijk samen naar Uluru te reizen.

Eenmaal in Noosa, was ik nog steeds niet in staat om naar Uluru te gaan. Dus het idee was, dat Zoe en Sarah samen eerst naar Melbourne en Adelaide zouden gaan, zodat ik evt. nog wat tijd had om geld te verdienen voor Uluru. Sarah en Zoe vertrokken dus vanuit Noosa naar Melbourne, mij achterlatend =(.

Na nog een paar pogingen een baantje te vinden, realiseerde ik me dat ik simpelweg niet voldoende tijd over heb om nog genoeg geld te verdienen voor Uluru.
Hoe graag ik ook nog langer hier in Australia zou willen blijven... Hoe langer ik blijf, hoe meer geld dat kost. Ik heb dus besloten om terug te keren naar de zomerse warmte van dat kleine landje ergens in central Europe, dat op het moment zo groot is vanwege hun voetbalteam.
Yes ppl! I'm coming home.

Als ik zodadelijk in Sydney aankom, blijf ik nog paar nachtjes in Sydney (voetbal in Darling Harbour!), voor ik naar Hong Kong vlieg. En 'als ik er dan toch ben' (thx for the quote M.) ga ik het daar in Hong Kong ook nog twee nachtjes onveilig maken, om vervolgens op 17 Juli weer voet te zetten op Nederlandse bodem...

'Are you happy to go home?' vraagt iedereen me hier. 'Mixed feelings' is mijn antwoord. Ik ben ontzettend blij om dadelijk weer al mijn familie en vrienden te zien, maar tegelijkertijd verlaat ik na acht maanden het land waar ik ontzettend van heb leren houden!
Met veel verwachtingen kwam ik hier op 3 December aan in Sydney. Veel van die verwachtingen (van mijn reis, maar ook van Australia op zich) zijn niet waargemaakt. Ik ben echter zeker niet teleurgesteld. Ik heb misschien niet alles gedaan wat ik wilde doen, ik heb er echter heel wat andere fantastische ervaringen voor in de plaats gekregen. Het mooie aan reizen zijn vooral de onverwachte elementen. 'Het avontuur begint' schreef ik in een van mijn eerste blogs. Een avontuur is het zeker geweest en het is jammer om dat avontuur af te moeten sluiten.
Ik heb in ieder geval geleerd dat ik het reizigersleven niet zomaar aan de kant kan zetten.
Er zijn in deze 8 maanden een hoop nieuwe reisplannen ontstaan (sorry mam) en ook Australia is voor mij nog niet afgesloten, er is nog een hoop ongezien, dus een terugkomst naar dit prachtige land is for sure!

To be continued...

Xoxo

T.

Van reisblog naar fotoboek
Laat een prachtig fotoboek afdrukken van je verhalen & foto's. Al vanaf € 21,95.
reisdrukker.nl

11 Reacties

  1. Else Marlies:
    11 juli 2010
    Ha T.!
    Wat een heerlijk nieuws was het toen ik van je moeder hoorde dat je al snel terugkomt!! Ik kom binnenkort jullie kant op om mee te genieten van al je verhalen. Geniet nog even flink en alvast een goede terugvlucht!

    Liefs EM
  2. Cheryl:
    11 juli 2010
    Hey Thomas!!
    Ik ben zo benieuwd naar al je verhalen!! Het is wel jammer om na 8 maanden alles daar achter te laten, maar ja, des te meer reden om een keer terug te keren, toch;)
    Nog veel plezier de komende week en een goede reis!!
    XX Cheryl
  3. Rebecca:
    11 juli 2010
    ^______^

    Geen tijd om een lang verhaal te typen, maar heerlijk dat je het uiteindelijk toch zo naar je zin hebt gehad en I can't wait to see you again, lieve T. <3

    xxxxx
  4. Roos:
    11 juli 2010
    T.!!! ^^

    Jaaa eindelijk weer een bloggie! (: Jeez, 17 juli, dat is... volgende week al! AAAHH dan zien we je volgende week alweer terug! :D :D :D
    Maar wat een stories... geweldig dat je het ondanks alle job-tegenvallers toch zo naar je zin hebt gehad (kan ook bijna niet anders in dat geweldige landje <3) en how 'bout a second roadtrip voor de volgende keer, in Murphey de 2e? ;)

    Heelheelheel veel liefs, geniet nog van je laatste paar daagjes daar want for sure dat je Ozzie straks onwijs gaat missen... and enjoy Hong-Kong! ^^
    xxxxxxxx Rosie <33!
  5. Bart:
    11 juli 2010
    T.!

    Gaaf, en leuk weer eens iets te horen! Zeg ´ns, hoe laat kom je de 17e aan op Schiphol? Beters kom je overdag aan, anders is je ritme meteen helemaal naar de haaien! Let me know man, see you!

    Regards,

    B.
  6. oma en opa:
    11 juli 2010
    Thomas,dit is ook goed nieuws!We zien met verlangen uit naar het weerzien van jou als wereldreiziger.
    We wensen je een behouden en voorspoedige terugreis.
    Veel liefs!
  7. Astrid:
    11 juli 2010
    Dag lieverd, het nieuws dat je een blog hebt geschreven, hoorde ik van Carla en Sabine, dus gauw van het strand naar huis om te lezen.Heerlijk om je weer te zien, straks, ik heb al even een voorproefje gehad door je pasfoto's en gelukkig ik herkende je nog ;-) Geen lange baard, haren en andere verrassingen........Lieverd geniet nog even van alle momenten in Sydney en HongKong en tot zaterdag!
    Een hele goede reis richting hetkleine, maar o zo prachtige land aan de andere kant van de aardbol.

    Kus mama
  8. Priscilla:
    12 juli 2010
    Hey lieverd..... Daar ben je dan bijna weer!!!
    Enjoy HongKong en tot snel.
    xxx
  9. Carla:
    13 juli 2010
    Helemaal geweldig al je verhalen en avonturen. Ben blij dat je weer naar huis komt, maar geniet nog even. Een hele goede reis en tot zaterdag. vast een dikke knuffel. Carla
  10. annemieke:
    14 juli 2010
    Ha die Thomas,
    8 maanden verder en vele ervaringen rijker. Fijn dat je weer thuis komt. Een hele goede reis gewenst en een warm welkom met familie en vrienden.
    Liefs, Annemieke
  11. Daniëlle:
    16 juli 2010
    Hey Thomas,

    Ik kan niet wachten om je straks op te halen van het vliegtuig. In de groep studenten met wie ik naar New York ben geweest, zat een jongen die vreselijk op jou leek qua karakter dus je begrijpt wel dat ik je daardoor nog meer mistte!!!
    Ik ben blij dat je goede herinneringen over houdt aan deze reis en dat je weer veel geleerd hebt. Bewaar ook een klein deeltje van je reisplannen voor een keer samen met mij!:p

    Daniëlle